Hallo,
Vier jaar geleden werd er een moedervlek bij me verwijderd. De diagnose: melanoom. Huidkanker. Ik was doodsbang en dacht dat het einde nabij was. Gelukkig was het in mijn geval het begin van een nieuw hoofdstuk, maar ik mag sindsdien niet meer in de zon.
In het begin was dat ontzettend moeilijk: ik durfde nauwelijks naar buiten en wist niet hoe ik hiermee om moest gaan.
Nu ben ik eraan gewend geraakt en probeer ik bijna normaal te leven met bedekkende kleding en zonnebrandcrème op de onbedekte delen van mijn huid. Ik heb een UV-werende legging en T-shirt gekocht voor de zeldzame momenten dat ik in een meer of de zee durf te zwemmen.
Ik ga in de zomer niet meer naar het zuiden en heb warme landen van mijn lijstje geschrapt. Het is simpelweg te moeilijk om daar te zijn zonder van de zee of het zwembad te kunnen genieten, volledig bedekt te zijn terwijl het warm is, is een grote uitdaging.
Na vier jaar blijf ik voorzichtig, al moet ik toegeven dat ik soms minder zonnebrandcrème gebruik dan vroeger. Ik voel een mix van frustratie omdat ik niet meer alles kan doen zoals vroeger, en blijdschap omdat ik leef en toch nog naar buiten kan met mijn hoed, beschermende kleding en zonnebrandcrème.
Céline
Delen: